Sinds drie tieners vermist werden uit Gush Etzion, een exclusief Joodse-kolonie op de Westelijke Jordaanoever, heeft Israël vier miljoen Palestijnen belegerd, die het daarvoor al onder de duim hield. Israël raast door de steden, breekt binnen in huizen en overheidsinstellingen, voert nachtelijke raids uit tegen gezinnen, steelt eigendommen, ontvoert, kwetst en doodt.
Het leger van Israël gedraagt zich niet als een leger. Het is een militie die rooft en plundert, vermoordt en vernedert, verkracht en verwoest. Met kennelijk genoegen. Gestimuleerd en gelegitimeerd door rabbijnen en politici. “De wereld heeft de buik vol van Israël en diens waanzin”, schreef Gideon Levy vandaag. Er is domweg geen ruimte meer om nog enige empathie te voelen met een volk dat pal achter de meest weerzinwekkende daden van z’n politieke, religieuze en militaire leiders blijft staan. Een volk dat pas in opstand komt als er een joods kind wordt vermist en stil blijft als er duizenden Palestijnse kinderen worden vermoord verdient geen sympathie.