Na bijna 70 jaar van militaire onderdrukking is het een wonder hoe de Palestijnen zich keer op keer weten op te richten. Na elke nieuwe verwoesting wordt er opgebouwd, totdat ook dat weer vernietigd wordt. In de laatst ronde vielen er 2200 Palestijnse dodelijke slachtoffers, waaronder 520 kinderen, en 12.000 gewonden, waaronder 3500 kinderen. En wat deed de internationale gemeenschap? Niets!
Er is bijna een eeuw verlopen tussen de profetische woorden van Jastrow en de herdruk van het boek van Lenni Brenner, Zionism in the Age of the Dictators: A Reappraisal (1983), die dit jaar verscheen. De anti-zionist Brenner, die zichzelf omschrijft als “een politiek activist en historicus”, heeft zich gespecialiseerd in de relatie tussen het zionisme en het fascisme en nazisme.
Zij die geven om Palestina en werkelijk vechten voor rechtvaardigheid zouden er goed aan doen niet in de oude koloniale vallen te trappen. We moeten juist erkenning vragen van het feit dat Israël bezet Palestina is, dat alle Israëlische dorpen en steden illegale nederzettingen zijn, en dat het tijd is Palestina en haar volk te bevrijden van het illegitieme koloniale regime dat bekend staat als Israël.
Ook de grillige loop van de Afscheidingsmuur is het gevolg van het inpikken van stukken land met waterreserves. En een van de – door Israël nooit toegegeven – redenen van de zo vaak genoemde “terugtrekking” van kolonisten uit de Gazastrook was dat het overvloedig gebruik van water de bronnen al bijna had uitgeput. Momenteel zitten daar zo’n 1,8 mensen vast terwijl meer dan 90% van het water niet geschikt is voor consumptie en zelfs erg gevaarlijk is.
Zoals al vaak aangegeven op dit blog is er altijd kritiek op het zionisme geweest. Het gevaar van etnisch-religieus bepaald joods nationalisme is net zo reëel als dat van elke andere ultra-nationalistische beweging. Met nationalisme als een gevoel van saamhorigheid, een…
Michael Warschawski (1949) werd geboren in Frankrijk als zoon van een rabbijn. Op zijn zestiende vertrok hij dan ook vol goede moed naar Jeruzalem om Talmoedstudies te volgen. Het Beloofde Land bleek echter niet goed aan te sluiten bij de verwachtingen, want binnen enkele jaren verliet hij het geloof en werd hij bovendien een van de meest uitgesproken anti-zionisten in Israël.