Month: November 2012

Als Gideon Levy verliest, verliest Israël

De Israëlische journalist Gideon Levy (niet te verwarren met de Nederlandse onderzoeksjournalist Gideon Levy) schrijft al decennia over de situatie in de bezetten gebieden. Hij doet dat niet vanuit zijn werkkamer, maar gaat daadwerkelijk op zoek naar de mensen en de situaties die van de Israëlische regering buiten beeld moeten blijven.

IJzeren Muur, IJzeren Koepel

In 1923 publiceerde de geestelijke vader van het huidige Israël, Ze’ev Vladimir Jabotinsky, een artikel waarin uiteengelegd wordt hoe de zionisten te werk moeten gaan om hun doel in Palestina te bereiken. De titel, ‘De ijzeren muur’, is in de loop der jaren van beeldspraak omgezet in concrete bouwwerken.

De Palestijnen zijn proefkonijnen

De populariteit van minister-president Netanyahu van Israël is flink gestegen in de peilingen. Zijn tactiek is geslaagd lijkt het. De verkiezingen zijn al over twee maanden, dus het effect van deze slachtpartij zal die tijd wel duren. Kennelijk verkeert zo’n 80% van de Israëlische bevolking in heerlijke onwetendheid over de praktijken van hun regering.

Gandhi en Gaza

Gandhi had al snel in de gaten dat het nationalisme van de zionisten rampzalige gevolgen zou hebben voor Palestina. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog schreef hij een redactioneel stuk voor zijn krant de Harijan waarin hij zijn positie ten opzichte van het zionisme uitlegt. Als iemand die uitging van principiële standpunten kon hij geen uitzondering maken voor de zionisten, al was hij zich terdege bewust van het antisemitisme in Duitsland.

Vijf leugens over Gaza

Omar Baddar is een politiek wetenschapper, gespecialiseerd in de rol die de Verenigde Staten spelen in het conflictueuze Palestina. Gisteren publiceerde de Huffington Post een artikel van hem waarin hij een aantal misverstanden met betrekking tot Gaza nog eens op een rijtje zet.

Wie zijn er schuldig aan het geweld in Gaza?

De statistieken later er geen twijfel over bestaan dat er zeer veel meer slachtoffers vallen aan Palestijnse kant dan aan de Israëlische. Onder de Palestijnen is het aantal burgerslachtoffers ook nog eens enorm, ondanks het feit dat Israël het voortdurend heeft over de “chirurgische precisie” waarmee het z’n aanslagen uitvoort.

Israëlische oorlogsmisdaden worden weer eens goedgepraat

De gemoedelijkheid van de demonstratie had denk ik te maken met het type mensen die zich hadden verzameld. Het waren betrokken mensen die eerder verontrust of verdrietig waren dan kwaad. Dat vond ik ook prettig. Hoe goed de zaak ook is, als je een massa opzweept om emotioneel te reageren heeft dat altijd een nare bijsmaak. Er zijn in het geval van Gaza ook meer dan genoeg rationele argumenten om de misdaden van Israël aan te vallen.