Gisteren, na een gruwelijke nacht van Israëlisch geweld, kwam het NOS-journaal met een uitgebreid item over een vrouw in Sderot die slaappillen slikte. Ze had slaapproblemen, niet vanwege de raketjes uit de Gazastrook, maar vanwege het alarm dat voortdurend afging. Elke glimp van de ellende van Palestijnen moet “in evenwicht” worden gebracht met een overmaat aan joodse hysterie.
Het is verschrikkelijk dat er eerst weer twee Palestijnse kinderen moesten worden vermoord voordat de NOS het aandurfde voorzichtig kritiek te uiten, maar laten we vooruitkijken. De reacties in Israël zelf, na de walgelijke vertoning van het vernietigen van 1500 fruitbomen bij de Tent of Nations en de dood van de twee jongens, worden steeds grimmiger. Dat geeft een sprankje hoop.
We weten het van mensen als Dries van Agt en Jimmy Carter, maar toch blijft het voor iemand die zich bezighoudt met de situatie in Palestina moeilijk te verteren dat men pas na zijn pensioen zijn mond open durft te doen over een schurkenstaat die de internationale gemeenschap al jaren in z’n greep houdt.
Hasbara wordt meestal vertaald met ‘uitleg’. Het is de georganiseerde campagne om het Israëlische beleid – inclusief de bezetting en de nederzettingen – in het buitenland te verkopen als een legitieme verdediging van de ‘beschaving’ tegen de ‘barbaarsheid’ die het…